Gözlerime değen gözler yansımanla karşılaşıyor Gecenin karanlık tonlarında dahi binlerce sen büyüyor göz bebeklerimde. Güneşi delip, Ay'ı selamlıyorum Silüetini taşıyorum gölge niyetine Rüzgarın eteklerinde sarsılan sazlıklar yoldaş oluyor Kucak açıyor hasretliğime. Ilık bedeninin kokusu salınıyor Ciğerlerime çekiyorum tek nefeste. Şehirler uzanıyor aramızda Kafesimizin kapıları açık Bir adımda çıkılamıyor içinden Adın dökülürken dilimden Duyuramamanın endişesiyle lal oluyorum yeniden..
Bir "Merhaba" yuvarlayabilir, derin sohbetlere..
Vay be, çapağın göz pınarındaki varlığı ve bizim onu göremememiz benzetmesiyle gerçeklik vurgusu çok iyiydi.
YanıtlaSilTeşekkürler duo. Bazen gerçekleri kabulleniş sancılı olabiliyor
Sil