Pişman edercesine yaşıyorum.. Bir yerlerde ki Tanrı'yı..
Duygusal yanımı bastırmamı bekleme benden! Ağlamak cesaret ister! Bir baş kaldırıdır, isyandır ağlamak...Toplumun, seni; güçsüz diye yaftalamasına direnmektir.. Ağlayarak bağırmak, yakarmak yüzyıllardır kültürümüzün duygularına ayna olmuş ve feryat, figan, ağıt olarak adlandırılarak yaşamaya devam etmiş günümüze kadar. Yirmi birinci yy’da ne bu poker masası sendromları? Nedir bu kendini gizlemeler?Nedendir? Niçindir? Bilinmeden bu kayganlık ruhlarımızda?Kursağıma saplamaktansa bu kor gibi demir prangaları, göz yaşlarımla yıkarım günahsız yanaklarımı!..
Hayırlı olsun bloğunuz. İlk günler zor dimi blog şeysinde de. Ama bolca yazarsan eskirsin hemencik ve de iyi de olur merak etme. Ben de yeniyim az biraz. Blog ana sayfa renklerimiz de aynı sankim ;) Beklerim bloğuma , sevgiler :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim 😊 yenilik sürecini şöyle bir silkeleyip tatmin dolu bir blog hayalime erişeceğim günleri iple çekiyorum diyebilirim. Rengimizi bulduk diyelim o halde 👌 tabiki uğracağım bloguna 🏃
Silha haaaa neler yapıyon yaaaa yazık onaaa :)
YanıtlaSilO daha iyi bilir 😄
SilHayatta ne yapıyorsak kendimize yapıyoruzdur...
YanıtlaSilFarkında olsak da, olmasak da..
SilHerkesin biraz pişman etmişliği vardır heralde. O bir yerlerdeki tanrıyı
YanıtlaSilHerkes o kadar kalabalık ki, uçundan pişman etmişlik muhakkak barındırıyordur.
SilBlog dünyasına hoşgeldiniz başarılar dilerim.Umarım çok pişman etmezsin😉
YanıtlaSilTeşekkür ederim sizde bloguma hoşgeldiniz 😊 umarım 🙏
Silgördün müydü son yazısımııı :)
YanıtlaSilŞuan görüp cevap verdiğimse evet 😁
SilBloguna bayıldım özellikle paylaştığın resimlere 🤭🤭
YanıtlaSilTeşekkürler 😊
Sil