Ana içeriğe atla

Giderken

Giderek, arınacağıma inanıyordum.
İnançların üzerine kurulu benlik olgusunun yönünü değiştirecek olan, taze bir inanca sahip olmaktı..

Yorumlar

  1. Duo Diyet2 Şubat 2020 23:52

    Arınınca mı inanmaya başlarız yoksa inanınca mı arınırız...

    YanıtlaSil
  2. viet nguyen18 Mart 2020 07:45

    What a lovely and interesting blog. I have read many blogs on the internet but I like your post the most. Thank you for sharing it to our readers.

    Vietnam Shore Excursions | Phong Nha Pioneer Travel| Central Vietnam Package Tour| Viet Tours| My Son Tours| Hoi An Eco Tour| Tour Service Provider1| Tour Service Provider2| Tour Service Provider3| Tour Service Provider4| Tour Service Provider5| Tour Service Provider6| Tour Service Provider7| Tour Service Provider8| Tour Service Provider9| Tour Service Provider10| Tour Service Provider11| Tour Service Provider12| Tour Service Provider13| Tour Service Provider14| Tour Service Provider15| Tour Service Provider16| Tour Service Provider17| Tour Service Provider18| Tour Service Provider19| Tour Service Provider20| Tour Service Provider21| Tour Service Provider22| Tour Service Provider23| Tour Service Provider24| Tour Service Provider25

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çizgili Çorap17 Ocak 2022 18:21

      Thank you very much for your praise. I filter what goes through my mind to produce more successful content. Stay tuned.

      Sil
  3. Çizgili Çorap10 Nisan 2020 20:11

    Tinsel bir inanca bağlanırsak ve bununla beraber arınacağımıza inanırsak başlat tuşuna basmışız demektir. Ki akside mümkün olabilir. Negatif düşünce ve eylemlerden arındırdığımızda ruhu dürtüsel olarak birşeylerin bizi inanca sürüklediğine inanabiliriz..
    Tamamen his ile ilgili. Her kesimin arınma ve inanma ritüeli kendi oluşumuyla ilintili diye düşünüyorum. Uzun zaman oldu hoş geldim ve hoş buldum duo 🙏 teşekkürler harika sorun için

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aramızda şehirler uzanıyor..

Gözlerime değen gözler yansımanla karşılaşıyor Gecenin karanlık tonlarında dahi binlerce sen büyüyor göz bebeklerimde. Güneşi delip, Ay'ı selamlıyorum  Silüetini taşıyorum gölge niyetine Rüzgarın eteklerinde sarsılan sazlıklar yoldaş oluyor Kucak açıyor hasretliğime. Ilık bedeninin kokusu salınıyor Ciğerlerime çekiyorum tek nefeste. Şehirler uzanıyor aramızda Kafesimizin kapıları açık Bir adımda çıkılamıyor içinden Adın dökülürken dilimden Duyuramamanın endişesiyle lal oluyorum yeniden..
4 yorum
Devamı

Dünya Zürafalar Günü

Boş odalarda geziniyor gözlerim Yırtık duvar kağıtları, yarısında perde olmayan pencereler ve dokunsam devrilecek olan klozet.. Dairenin kapısından çıkıyor, binanın merdivenlerini son kez aşındırıyorum.. Tekrarlanmayacağını bildiğin, An'ı kaybettiğin ve anıları kayıt etsen dahi yinelenmeyen kahkahalar Dünya zürafalar günü'nde derin bir kedere bırakabilir yerini.. Bir şeylerin yeri, sürekli ve yüksek hızla, başka birşeylere bırakıyor yerini.. Pazar ve ertesi gibi..
2 yorum
Devamı

Kek

Yazıyor, siliyordum. Tekrar en baştan başlayıp.. Olmadı.. Sil. Tekrardan.. Sağ tarafı yanmış, sol tarafı çiğ kalmış bir kalıp kek gibi güne başladım. Hep bir yarımyamalaklık söz konusu.. 180 derece ısıya dayanamayan plastik kap mıyım? Bu ne hal?  
Yorum Gönder
Devamı