Bir annenin feryadına gizlendi adalet!
Bir annenin gözlerinde nem oldu hakikat!
Nefes almak kimyasallaştı
Görmek kimyasal
Konuşmak, kimyasal..
Her söz zehirliyor sahibini
Kör kuyularda buluyorlar söz sahiplerini..
Ellerinde mengeneler
Ceplerinde çilingirler
Sıkıştırıyor, salıveriyor, alı-veriyorlar tüm filizleri!
Daha ne kadar kaldırır bilmem..
Bu gökyüzü, bu toprak
Böylesi kiri pası..
Ensemizde yalan kokan nefesler,
Kamburlarmızda tepinen sentetik kimlikler..
Her gün birileri çekiliyor bataklıklarına
Yardım çığlıkları boşuna!
Herkes bekliyor sırasını, ölümü bekler gibi
Gececik bedenler karanlıklar ardında …
Yorumlar
Yorum Gönder