Tarifi zor bu boşluğun
Sözlükte yeri yok,
Yokluğunun...
Mesafelerin arsızlığına,
Göz kapaklarımın ıslaklığına
Ve geçen her dakikanın kampçılarına
Lanetler okuyorum!
Kehanetler savuruyorum gök yüzüne
Nisan'da kar taneleri düşüyor üzerime
İsyanlar başlıyor sömürgelerde
Ve her an artıyor mesafe!
Gece çöküyor, tüm hiddetiyle
Sinsi sisler giriyor zihnime
Anı hırsızları doluşuyor hücreme
Siyaha boyuyorlar göz yaşlarımı var gücüyle
Karanlık sarıyor dört bir yanımı
Gök yüzü alıyor hıncını
Çaresiz benliğimin tüm sanrıları
Boşluğuna sarılıyor
Kayboluyorum...
Yorumlar
Yorum Gönder