Ana içeriğe atla

Gözleri Aralık Olanlar


Toplumun tuttuğu aynalara direnen, seyrek replikli bir karakter olmak yoruyordu ara sıra.

Birşeylerin bariz yanlış yürüdüğü yollarda dikilmek, ayak tabanlarıma dikenler batırıyordu adeta.

Akıllara durgunluk vermeye gerek yok!

Bu kadar yanlışın içinde yalnız olmak kaçınılmazdı oysa..

Oysa ceplerim doluydu.

Salt gerçekleri ve gerekçeleri evirip üstüne üstlük bir de çevirip uyuttuklarını sanıyordu, uyanık olanlar, gözleri aralık olanları..


Yorumlar

  1. Aslında belki de uyanıklar olanlar kendilerinin bile farketmediği derin uykuda. Gözleri aralık olanlarınsa gözleri alabildiğine ufukta...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anlatmak istediklerimi güzel bir biçimde yansıttığın için teşekkürler duo 👌

      Sil
  2. Blogunuzu beğendim ve takibe aldım.Zaman ayırmak isterseniz,sizi ve bu yorumu görecek olan herkesi blogumu takip etmeye davet ediyorum.Sağlıcakla Kalın.

    https://hepfragmanizle.blogspot.com/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldiniz. Güzel davetiniz için teşekkür ederim. Geliyorum 😊

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aramızda şehirler uzanıyor..

Gözlerime değen gözler yansımanla karşılaşıyor Gecenin karanlık tonlarında dahi binlerce sen büyüyor göz bebeklerimde. Güneşi delip, Ay'ı selamlıyorum  Silüetini taşıyorum gölge niyetine Rüzgarın eteklerinde sarsılan sazlıklar yoldaş oluyor Kucak açıyor hasretliğime. Ilık bedeninin kokusu salınıyor Ciğerlerime çekiyorum tek nefeste. Şehirler uzanıyor aramızda Kafesimizin kapıları açık Bir adımda çıkılamıyor içinden Adın dökülürken dilimden Duyuramamanın endişesiyle lal oluyorum yeniden..

Dünya Zürafalar Günü

Boş odalarda geziniyor gözlerim Yırtık duvar kağıtları, yarısında perde olmayan pencereler ve dokunsam devrilecek olan klozet.. Dairenin kapısından çıkıyor, binanın merdivenlerini son kez aşındırıyorum.. Tekrarlanmayacağını bildiğin, An'ı kaybettiğin ve anıları kayıt etsen dahi yinelenmeyen kahkahalar Dünya zürafalar günü'nde derin bir kedere bırakabilir yerini.. Bir şeylerin yeri, sürekli ve yüksek hızla, başka birşeylere bırakıyor yerini.. Pazar ve ertesi gibi..

Kek

Yazıyor, siliyordum. Tekrar en baştan başlayıp.. Olmadı.. Sil. Tekrardan.. Sağ tarafı yanmış, sol tarafı çiğ kalmış bir kalıp kek gibi güne başladım. Hep bir yarımyamalaklık söz konusu.. 180 derece ısıya dayanamayan plastik kap mıyım? Bu ne hal?