Mavi gökyüzünün altında, hafif esintilerle.
Derimin altında hissettim onu
Geziniyordu bedenimde.
Zihnimin dar sokakları
Sigaramın dumanı gibi kıvrak
Şakakları kirli, çamurlu uzuvları..
Gitmek istedim.
Fakat biliyordum,
Oda peşimden kalkacaktı benimle.
Hışımla kalkar, koşar adım giderdim o halde
Ya kovalarsa beni?
Ensende soluyan kedi gibi!
Besliyor suluyordum kini
Ki sebepsiz edepsizlikler buluyordu.
Yargılar salınıyordu kucağımda
Gözlerim kan çanağı
Gözlerimde kabuslar kabartıyor tüylerini
Bir mezura aldım
Ölçmek istedim
Şu kadar çıktı yalnızlığım..
dramatik bir şiir olmuuş :)
YanıtlaSilYorumun için teşekkürler sessizgemi :) yalnızlıktan kaçmaya çalışmak insanın en derin dramı değil midir zaten
Sil