O üniformanın azizliğine kurban ediyorsun insanlığı! Zehri zihnini karartıyor ve omuzlarındaki yüke yenilerini ekliyor..
Başın dik yürüyorsun ama etrafına bakmadan!
Konuşuyorsun, fakat kelimelerin kulağına çarpmadan!
Sadece insanlarız..
Düşünebilen hayvanlar..
Üniformalar giysekte,
Ten rengimiz renk atsada,
İnancımız kendine has olsada,
Telaffuzumuz birbirini tutmasada,
Sadece insanlarız..
Görseldeki kalptir aslında insanı insan yapan. Düşünürken ve konuşurken kalp süzgeçinden geçiriyorsak belki o zaman daha çok insanız...
YanıtlaSilKalbimizi raf'a kaldırmadan "sadece insan" olduğumuzu anımsamalıyız bu fotoğrafa baktığımızda.. Teşekkürler duo 🙏👏
Sil