Birbirimize zaman tanımalıyız.
Bazı soruların henüz düşünülmemiş cevapları var.
Gözlerime değen gözler yansımanla karşılaşıyor Gecenin karanlık tonlarında dahi binlerce sen büyüyor göz bebeklerimde. Güneşi delip, Ay'ı selamlıyorum Silüetini taşıyorum gölge niyetine Rüzgarın eteklerinde sarsılan sazlıklar yoldaş oluyor Kucak açıyor hasretliğime. Ilık bedeninin kokusu salınıyor Ciğerlerime çekiyorum tek nefeste. Şehirler uzanıyor aramızda Kafesimizin kapıları açık Bir adımda çıkılamıyor içinden Adın dökülürken dilimden Duyuramamanın endişesiyle lal oluyorum yeniden..
Kalbe düşmüş lakin henüz akla düşmemiş cevapları ararken, bilmeliyiz ki zaman; bir ilaç değil perdedir. Perdeler çekildiğinde ise çok önceden yazılmış olan zuhur edecek. Kiminin payına bir müjde kiminin payına ise acı bir veda düşecek.
YanıtlaSilİşte perspektifin düşündürücü doyurganlığı... Ki o beklenmedik sıra dışı vedalardır boğazımızdaki düğümlerin sebebi. Yutkunurken nutuk atacakcak kadar delici acılar bırakır avuçlarımıza.
SilO acılar, beklenenden önce gelen misafirler gibi olsa gerek.
SilZamanını şaşırıp erken geldiyse eğer, göreceklerinden ben sorumlu değilim demektir.. Göze almış olmalı, o acı dedikleri yaşayacaklarını..
SilMisafir iyidir, sorumluluğu da acıyı da paylaşırız :)
Sil