Rüzgar şiddetini artırmıştı. Kendimi müziğin olası güzelliğine kaptırmış, çoktan seçmeli yolumda hedefime doğru ilerliyordum. Ansızın önümü bembeyaz, uzun ve yepyeni perdeler kesti. Rüzgara gafil avlanmışlardı. Islak ve çamurlu zeminle buluştuklarını gördüğüm an koştum. Beyazlıklarını ve temizliğiklerini bu kirli dünyada koruyabilsinler istedim...
Gözlerime değen gözler yansımanla karşılaşıyor Gecenin karanlık tonlarında dahi binlerce sen büyüyor göz bebeklerimde. Güneşi delip, Ay'ı selamlıyorum Silüetini taşıyorum gölge niyetine Rüzgarın eteklerinde sarsılan sazlıklar yoldaş oluyor Kucak açıyor hasretliğime. Ilık bedeninin kokusu salınıyor Ciğerlerime çekiyorum tek nefeste. Şehirler uzanıyor aramızda Kafesimizin kapıları açık Bir adımda çıkılamıyor içinden Adın dökülürken dilimden Duyuramamanın endişesiyle lal oluyorum yeniden..
Yorumlar
Yorum Gönder