Ana içeriğe atla

Dedikodularca

"Kendini tanıyorsan" dedi.
Geçerli puanı kaptın..

Ki kandırılmak insanın en tehammül edemediği bir durumken, en çok kendi kendimizi bu durumlar simülasyonuna ışınlıyoruz..

Çünkü aynalarda süslediğin sahte yüzünün ardındakileri göremeyecek kadar yoğun tempolu dedikoduların peşindesin..

Kendini göremeyecek kadar meşgul olan gözlerin onun bunun üzerinde incelemeler yapıyor..

Kararlar veriyorsun ve kimin neyi neden yaptığını saptamaya dayalı, saplantılı, yolundan sapmış, sapakların söz konusu..


Beynini yiyor yiyor ve yiyorsun.. Afiyet bal sugar olsun.. 

Yorumlar

  1. Umarım aynada bir gün kendini de görür insan oğlu :)))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umarım.. Zihni süslemek için geçeriz aynalar karşısına.. Teşekkürler 😊

      Sil
  2. kendilerine değil de onun bunun ne yaptıklarına bakar insanlar , bilmezler ki yaptığını bulacak bir gün :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Başka bir evrende belki de yazdıkların vuku buluyor olabilir 😊 teşekkürler Arsel

      Sil
  3. İnsan inanmak istediğine inanıyor. Doğrunun farkında ama kendine bunu ifade edemiyor. Bununla yüzleşmemek için de dedikodulaar dedikodular...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısın duo 👌 Kendinden kaçarken çirkinliğe tutuluyorlar.. Kötü 👎

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aramızda şehirler uzanıyor..

Gözlerime değen gözler yansımanla karşılaşıyor Gecenin karanlık tonlarında dahi binlerce sen büyüyor göz bebeklerimde. Güneşi delip, Ay'ı selamlıyorum  Silüetini taşıyorum gölge niyetine Rüzgarın eteklerinde sarsılan sazlıklar yoldaş oluyor Kucak açıyor hasretliğime. Ilık bedeninin kokusu salınıyor Ciğerlerime çekiyorum tek nefeste. Şehirler uzanıyor aramızda Kafesimizin kapıları açık Bir adımda çıkılamıyor içinden Adın dökülürken dilimden Duyuramamanın endişesiyle lal oluyorum yeniden..

Dünya Zürafalar Günü

Boş odalarda geziniyor gözlerim Yırtık duvar kağıtları, yarısında perde olmayan pencereler ve dokunsam devrilecek olan klozet.. Dairenin kapısından çıkıyor, binanın merdivenlerini son kez aşındırıyorum.. Tekrarlanmayacağını bildiğin, An'ı kaybettiğin ve anıları kayıt etsen dahi yinelenmeyen kahkahalar Dünya zürafalar günü'nde derin bir kedere bırakabilir yerini.. Bir şeylerin yeri, sürekli ve yüksek hızla, başka birşeylere bırakıyor yerini.. Pazar ve ertesi gibi..

Kek

Yazıyor, siliyordum. Tekrar en baştan başlayıp.. Olmadı.. Sil. Tekrardan.. Sağ tarafı yanmış, sol tarafı çiğ kalmış bir kalıp kek gibi güne başladım. Hep bir yarımyamalaklık söz konusu.. 180 derece ısıya dayanamayan plastik kap mıyım? Bu ne hal?