Sıkı sıkıya bağlandığın bağların ellerinden kayıp çözüldüğü an, yer yüzünden silinmesini istediğim an olarak geçiyor litaretürümde..
Acının her tonunu görüyorum çıplak gözlerimle..
Düzensiz yollarda buluyorum kendimi..
Basabildiğim kadar yüreğime beton döküyorum
Aşamadığım yerde önüme toprak seriyorum.
Herkesin gizlediği kötü haber kulaklarıma çarptığında
Ruhumu örse yatırıp eziyor, tüm gücüyle..
Yokluğun yarattığı derin boşlukları göğsüme tepiyorum
Kayıpların soğuk edası korkutuyor beni
İçim boşalıyor, kurutulmuş fıstık gibi..
Yorumlar
Yorum Gönder