Ana içeriğe atla

Anlatamıyorsan.. Kapat Çeneni!!

Sustum.. Beş dakika geçmeden bir sigara daha yakmak için mutfağa yöneldim. Bir nefes çekip dudaklarımı kemirmeye başladım ve bacaklarım titriyordu. Öfkeden terliyor,odaklanacak bir nokta arıyordum. Açık pencereden içeri dolan sokağın gürültüsü çekmişti dikkatimi. Başımı pencereden boşluğa uzatıp bağırmak istedim;
Neden?!
Sigara kadar ince görünüp, ciğerlerimi katranla boğuyorsunuz!
Neden?!
Miğdem bulanıyor ve kusma ihtiyacı hissediyordum. Defterimin kapağını kaldırıp mürekkep kustum..
Sorunlarım çözülmemişti. Fakat rahatlamış hissediyordum..

Yorumlar

  1. Yazmak rahatlatır, yazmaya devam...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öfke bazen iyi birşeye dönüşebiliyor 👆👍

      Sil
  2. "Başımı pencereden boşluğa uzatıp bağırmak istedim;
    Neden?!"

    Hayatımın cümlesi.
    Blogumda yazılarıma yaptığın yorumlar kesinlikle çok değerli, bu tarz yorumlar yapan kişiyi okumak için can attım. Ve beklentilerimi fazlasıyla karşıladım. Mükemmelsin!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. "Hayatımın cümlesi" büyük, mükemmel bir yorum. Teşekkür ederim. Etkileşime devam 😊

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aramızda şehirler uzanıyor..

Gözlerime değen gözler yansımanla karşılaşıyor Gecenin karanlık tonlarında dahi binlerce sen büyüyor göz bebeklerimde. Güneşi delip, Ay'ı selamlıyorum  Silüetini taşıyorum gölge niyetine Rüzgarın eteklerinde sarsılan sazlıklar yoldaş oluyor Kucak açıyor hasretliğime. Ilık bedeninin kokusu salınıyor Ciğerlerime çekiyorum tek nefeste. Şehirler uzanıyor aramızda Kafesimizin kapıları açık Bir adımda çıkılamıyor içinden Adın dökülürken dilimden Duyuramamanın endişesiyle lal oluyorum yeniden..

Dünya Zürafalar Günü

Boş odalarda geziniyor gözlerim Yırtık duvar kağıtları, yarısında perde olmayan pencereler ve dokunsam devrilecek olan klozet.. Dairenin kapısından çıkıyor, binanın merdivenlerini son kez aşındırıyorum.. Tekrarlanmayacağını bildiğin, An'ı kaybettiğin ve anıları kayıt etsen dahi yinelenmeyen kahkahalar Dünya zürafalar günü'nde derin bir kedere bırakabilir yerini.. Bir şeylerin yeri, sürekli ve yüksek hızla, başka birşeylere bırakıyor yerini.. Pazar ve ertesi gibi..

Kek

Yazıyor, siliyordum. Tekrar en baştan başlayıp.. Olmadı.. Sil. Tekrardan.. Sağ tarafı yanmış, sol tarafı çiğ kalmış bir kalıp kek gibi güne başladım. Hep bir yarımyamalaklık söz konusu.. 180 derece ısıya dayanamayan plastik kap mıyım? Bu ne hal?