Ana içeriğe atla

Baget-ler

Kaşlarımın altında iki deli fişek mercek...
Ve zamanla irileşip, irdeleyici oluşumlar sergiliyordular.
Görev devam ederken iriliğinden bir nebze  kayıp vermeden  ileri görüş teknolojileriyle bezeniyordu..

Sülfürik asitin çözdüğü her dirhem, merceğimin sallantıları saptamasını destekliyordu..

Açın her ne olursa olsun, renkleri ayırt et! diyordu bir ses..

Bir ses ki kafamın içinde yankılanan ve o ses ki tüm çapraz basamakları koşarak tırmanmalısın diyor..

Adımlarını seyreltme..
Hissettiğin gibi kavra-n..
Bagetler senin için çarpıyor 3|2|1 ..

Labels:

Yorumlar

  1. deeptone26 Mart 2019 00:42

    ay senin kafandaki ses hiç durmuyo zateen :) en sonda ne demek istadin? bagetler ve 312 ne o :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çizgili Çorap26 Mart 2019 10:07

      O sesler durduğunda yazmam zorlaşır 😊 şarkı başlamadan 3-2-1 diyerek bagetler çarpıyor ya işte başlangıç 👌

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ağlamak Hakkı!

  Duygusal yanımı bastırmamı bekleme benden! Ağlamak cesaret ister! Bir baş kaldırıdır, isyandır ağlamak...Toplumun, seni; güçsüz diye yaftalamasına direnmektir.. Ağlayarak bağırmak, yakarmak yüzyıllardır kültürümüzün duygularına ayna olmuş ve feryat, figan, ağıt olarak adlandırılarak yaşamaya devam etmiş günümüze kadar. Yirmi birinci yy’da ne bu poker masası sendromları? Nedir bu kendini gizlemeler?Nedendir? Niçindir? Bilinmeden bu kayganlık ruhlarımızda?Kursağıma saplamaktansa bu kor gibi demir prangaları, göz yaşlarımla yıkarım günahsız yanaklarımı!..
Yorum Gönder
Read more »

Nefes Almak..

  Bir annenin feryadına gizlendi adalet! Bir annenin gözlerinde nem oldu hakikat!  Nefes almak kimyasallaştı Görmek kimyasal Konuşmak, kimyasal..  Her söz zehirliyor sahibini Kör kuyularda buluyorlar söz sahiplerini.. Ellerinde mengeneler Ceplerinde çilingirler Sıkıştırıyor, salıveriyor, alı-veriyorlar tüm filizleri!  Daha ne kadar kaldırır bilmem..  Bu gökyüzü, bu toprak  Böylesi kiri pası..  Ensemizde yalan kokan nefesler, Kamburlarmızda tepinen sentetik kimlikler.. Her gün birileri çekiliyor bataklıklarına  Yardım çığlıkları boşuna!  Herkes bekliyor sırasını, ölümü bekler gibi Gececik bedenler karanlıklar ardında …
Yorum Gönder
Read more »

Kimsin sen?

  O kadar çok dünyevi işlerle, kimin ne yaptığı ile meşkul ki zihnimiz… Kendimizin farkına varamıyoruz. “Kendi hayatım” dediğin şeyin tam olarak ne olduğunu hiç düşündün mü? Modern zamanların hayat felsefesi; aynayı hep başka yöne çevirmemizle, suretimizden ışık hızıyla uzaklaşmamızla ilintili. Hiç durmuyoruz. Çok işimiz var. Hiç zaman yok! Haftada yedi gün olması yetmiyor. Altı gün çalış, bir gün haftalık izin. Yaşadığın, barındığın ortamı steril hale getir! Bilgisayar oyunundaki karakter gibiyiz. Görevlerimiz hiç bitmiyor. Bu telaş içinde “kim” olduğunu sormaya vaktin yok. Kimsin sen? Yaşadığımız şehre, çalışma ortamına, çevrendeki insanlara alışmaya çalışıyorsun. Sürekli ve hızla değişen dünya düzenine ayak uydurmaya çalışıyoruz. Ki uyduruyoruz da. Koşullara göre şekillenmeye o denli alışmışız ki, o çarkın bir parçası olmaktan, dışında bir “benliğimiz” kalmıyor. Kim olduğumuzu bilmeden yaşayıp gidiyoruz…  *11 Aralık 2018
Yorum Gönder
Read more »