O sarı sandalyeye bakmaya doyamıyordum. Kahvemi yapıp, sigara eşliğinde onu izlemeye bayılırdım. Kafamdaki düşüncelerin renk bulmasına olanak tanırdı. Küf yeşili duvara dayanmış, sarı, katlanan sandalye..
Bir de katlanıyordu. Yer kaplamak istemezdi, hınzır. Duruşu davetkar ve göz alıcıydı. Rahatlığını garantilercesine bir his uyandırıyordu. Oturduğum da, birebir aynı, fakat kaktüs yeşiliydi.
Ki rahatlığım için elinden geleni yapıyordu. Duvarla bu ahenkte dans etmesi mümkün görünmüyordu. Bende üzerine bir güzel yerleşirdim. Ve o sarı sandalyenin duruşunu gözlemlerdim. O sarı sandalyeden uzakta, standart, göz yoran ve rahatsız bir sandalyede otururken, rahatlığı ve zevki zirvede bıraktığımı iletmek istiyorum.. Özlem ve hasret ile...
Yorumlar
Yorum Gönder