Ana içeriğe atla

Günlük


Uyandığımın farkına vardığımda, çoktan klozete oturmuş ve sigaramı yakmıştım. Evin, uzuvları titreten katı soğuğunu, tenime değen klozet kapağında iyice hissettim. Alışılmış sabah ritüelini tüm emirlere uyarak yerine getiriyordum. Gidip kahve yapmalıydım. Böylece bir öncekiyle aynı ve lezzetsiz günüme başlayabilirdim. Köleliğe devam edebilmem için şık giyinmem, güzel kokmam gerekiyordu. Ağzımın içindeki, asitli, ayakkabımsı durumu fırçaladım. Artık, hayatın tüm zevkini ve neşesini bulduğum kötünün iyisi işime gidebilirim.. İnsanlar yüzüme bakıp,
+İyi görünüyorsun
diyorlardı. İyi değildim. Fakat iyi görünüyordum! Bu herşeyden önemliydi..
İyi görünmeliydim..

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Aramızda şehirler uzanıyor..

Gözlerime değen gözler yansımanla karşılaşıyor Gecenin karanlık tonlarında dahi binlerce sen büyüyor göz bebeklerimde. Güneşi delip, Ay'ı selamlıyorum  Silüetini taşıyorum gölge niyetine Rüzgarın eteklerinde sarsılan sazlıklar yoldaş oluyor Kucak açıyor hasretliğime. Ilık bedeninin kokusu salınıyor Ciğerlerime çekiyorum tek nefeste. Şehirler uzanıyor aramızda Kafesimizin kapıları açık Bir adımda çıkılamıyor içinden Adın dökülürken dilimden Duyuramamanın endişesiyle lal oluyorum yeniden..

Dünya Zürafalar Günü

Boş odalarda geziniyor gözlerim Yırtık duvar kağıtları, yarısında perde olmayan pencereler ve dokunsam devrilecek olan klozet.. Dairenin kapısından çıkıyor, binanın merdivenlerini son kez aşındırıyorum.. Tekrarlanmayacağını bildiğin, An'ı kaybettiğin ve anıları kayıt etsen dahi yinelenmeyen kahkahalar Dünya zürafalar günü'nde derin bir kedere bırakabilir yerini.. Bir şeylerin yeri, sürekli ve yüksek hızla, başka birşeylere bırakıyor yerini.. Pazar ve ertesi gibi..

Kek

Yazıyor, siliyordum. Tekrar en baştan başlayıp.. Olmadı.. Sil. Tekrardan.. Sağ tarafı yanmış, sol tarafı çiğ kalmış bir kalıp kek gibi güne başladım. Hep bir yarımyamalaklık söz konusu.. 180 derece ısıya dayanamayan plastik kap mıyım? Bu ne hal?